تغییر رنگ دندان در ارتودنسی

ارتباط میان تغییر رنگ دندان و درمان ارتودنسی همچنان بحث برانگیز باقی مانده است. بعضی از مطالعات انجام شده حاکی از آن بوده اند که فرآیندهای چسباندن و کندن براکتها به تنهایی تاثیر چشمگیری بر تغییر رنگ مینای دندان نداشته است و از سویی دیگر بعضی از مطالعات نشان داده اند متغیرها و عواملی که بر تغییر رنگ مینا اثر دارند، به طور واضحی با فرایند درمان در ارتباط اند. در ادامه به مرور مطالعه ای خواهیم پرداخت که تغییرات رنگ مینا را درشرایط مختلف بررسی کرده و به نتایج جالبی دست یافته است.

چسبندگی میان رزینها(چسبهای) ارتودنسی و مینای دندان در دندانپزشکی منحصر به فرد است؛ چرا که این اتصال از سویی باید به طور موقت باشد (چون بهرحال روزی باید این وسایل خارج شوند) و از سویی دیگر بایستی به اندازه ای با دوام باشد که بتواند در برابر نیروها و استفاده های روزانه مقاومت کند. بعد از اتمام درمان اتودنسی ،براکتها و رزینها باید با کمترین میزان تروما ازسطح دندان جدا شوند و در حالت ایده آل هیچگونه رزینی نباید در سطح دندانها باقی بماند .باقی ماندن رزینها در طولانی مدت باعث تجمع پلاکهای باکتریال شده و میتواند منجر به پوسیدگی دندان و مشکلات پریودنتال و البته در ادامه تغییر رنگ مینای دندان شود. در این بین مقایسه میان مواد چسبنده مختلف نشان داده اند که رزینهای شیمیاییchemically cured (CC) در مقایسه با انواع نوری light-cured (LC) موجب تغییر رنگ بیشتر دندان میشوند.

در مورد روشهای debonding نیز مطالعات حاکی از آن هستند که برداشتن بقایای رزین میتواند موجب تغییرات فیزیکی در مینا شود که میتوانند به صورت زبر و خشن شدن مینا و ایجاد ترک های میکروسکوپیک باشند ؛این کار همچنین همچنین میتواند بر تغییر رنگ مینای دندان نیز موثر باشد به این صورت که رزین به صورت غیر قابل برگشت به داخل مینا نفوذ کرده و موجب تغییر رنگ داخلی دندان شود.

روشهایی  از دباندینگ که در آن سایش صورت میگیرد در مقایسه با روشهای بدون grinding نقش بیشتری در تغییر رنگ مینای دندان دارند.

در ارتباط میان روشهای برداشتن براکتها و تغییر رنگ مینا 3 مطالعه صورت گرفته است. نتایج حاکی از آن هستند که در صورتی که برای برداشتن لایه adhesive باقی مانده از فرزهای stainbuster به جای کارباید تنگستن استفاده شود احتمال تغییر رنگ دندان کمتر خواهد بود. به این علت که فرزهای stainbuster سطح مینا را صافتر و نرمتر میکنند و بازتاب نور را افزایش میدهند.

نتایج نهایی این تحقیقات به این صورت عنوان شده است که هیچگونه شواهد قطعی مبنی بر این که درمان ازتودنسی ثابت میتواند حتما موجب تغییر رنگ قابل تشخیص مینای دندان شود وجود ندارد . بهرحال آنچه از نظر عملی دیده می شود این است که مقدار تیره تر شدن دندانها در اثر درمان ارتودنسی مرتبط با مواد درمانی بکار گرفته شده توسط متخصص ارتودنسی و رعایت بهداشت دهانی مناسب در طول دوره درمان از سوی بیمار میباشد.