اصلاح لبخند لثه ای یا افزایش طول تاج دندان

یک لبخند زیبا هم از نظر زیبایی و هم از نظر برقراری ارتباط با اطرافیان جذابیت دارد. وقتی افراد به دلیل عدم رضایت از لبخند خود به دنبال درمان های دندانپزشکی هستند، این احتمال وجود دارد که آنها مشکلات عقلانی داشته باشند. برخی افراد احساس می کنند که وقتی لبخند می زنند مقدار زیادی از بافت لثه آنها مشاهده می شود یا اینکه لثه های آنها خیلی برجسته هستند. یا اینکه دندان های آنها خیلی کوچک به نظر می رسند، یا اینکه بزرگ بودن بافت لثه آنها باعث می شود دندان های آنها خود را تأثیر گذار نشان نمی دهند. و لبخند لثه ای باعث می شود فرد نسبت به ظاهر خود حساس شود.

لبخند لثه ای چیست؟

این مسئله است که به ادراک مربوط می شود، و بنابراین در افراد مختلف متفاوت خواهد بود. اما نشان داده شده است که زمانی لبخند ما لثه ای خواهد بود که چهار میلی متر یا بیشتر از بافت لثه ما قابل مشاهده باشد.

بسیاری از افراد نمی دانند که گزینه هایی برای اصلاح یا تغییر ظاهر یک لبخند فوق العاده لثه ای وجود دارد. اگر لثه ای بودن لبخند فرد روی لذت بردن وی از زندگی، راحتی، و سلامت وی تأثیر بگذارد، ممکن است زمان آن رسیده باشد برای آن کاری انجام دهد. و کارهای زیادی هست که می توان برای آن انجام داد. ابتدا نیاز است دندانپزشک شما مشخص نماید دقیقاً چرا لبخند شما لثه ای به نظر می رسد، زیرا پی بردن به علت همیشه ما را به سمت بهترین راهکار هدایت می کند.

مسئله فقط بافت لثه نیست…

خب، لبخند لثه ای، لثه ای به نظر می رسد، وقتی تناسب دندان ها، بافت لثه ها، و فک بالا با یکدیگر تناسب ندارند. موقعیت لب بالا نیز همیشه نقش ایفا می کند. پس، لثه ای بودن در لبخند شما، ترکیبی از عوامل زیر است:

• مقدار لثه ای که نمایش داده می شود.
• اندازه و شکل دندان ها.
• ارتفاع و میزان جابجایی لب بالا.
• موقعیت عمودی فک و دندان های بالا در ارتباط با جمجمه.

ترکیب دندان ها و بافت لثه

مهمترین مسئله در این بین تناسب دندان ها و بافت لثه است. رویش دندان ها یک فرایند فعال است که با آن دندان ها درون لثه حرکت می کنند و استخوانی که آنها را حمایت می کند، تا داخل دهان قابل مشاهده شوند. این معمولاً در دوران بزرگسالی به یک مسئله تبدیل می شود، زمانی که رشد کامل شده است و وقتی دندان های دائمی دو فک با یکدیگر تماس پیدا می کنند.

اما این روند در اینا متوقف نمی شود؛ بافت های لثه و استخوان آب می روند و عموماً در سنی حدود اواخر نوجوانی در دختران و اوایل دهه 20 در پسران تثبیت می شوند. ارتفاع ایده آل تاج دندان (بخش قابل مشاهده دندان بالای خط لثه) تقریباً 10 میلی متر است؛ که طبیعی تلقی می شود. نسبت پهنای دندان ها به ارتفاع آنها 75-85% است، که به عنوان نرمال و طبیعی مشاهده می شود.

تفاوت های طبیعی در روند رویش می تواند موجب بروز ناهماهنگی هایی در تناسب طبیعی و ارتباط دندان ها با بافت لثه ها شود، که می تواند منجر به کوتاه شدن دندان ها، نسبت به حالت عادی و لثه ای شدن لبخند شود.

لبخند لثه ای که در نتیجه بافت اضافی لثه بوجود آمده است که تاج دندان را پوشانده است، با تکنیک جراحی پلاستیک پریودنتال که “افزایش طول تاج دندان” نامیده می شود قابل اصلاح است. در طول این فرایند، بافت اضافی لثه و استخوان زیرین آن تغییر شکل داده می شوند تا ارتفاع کامل دندان قابل مشاهده شود.

ساییدگی و فرسایش زیاد دندان ها نیز می تواند باعث تغییر در نسبت لثه به دندان ها شود. با ساییدگی، دندان ها به میزانی باور نکردنی کوتاه می شوند. این می تواند موجب بروز پدیده ای به نام رویش جبرانی شود، که در آن در حققیت دندان ها خیلی آرام رشد می کنند (رو به دندان های روبرو حرکت می کنند) تا ساییدگی دندان ها را جبران کنند؛ این روشی است که بدن شما عملکرد صحیح بایت را با دندان های کوتاه حفظ می کند. در حقیقت، این موجب افزایش لثه ای بودن لبخند می شود، زیرا لثه ها، که به دندان ها متصل هستند، همزمان با رویش آنها با آنها حرکت می کنند. این به صورت ایده آل با درمان ارتودنسی قابل اصلاح است تا دندان هایی که بیرون آمده اند دوباره به جای درست خود هل داده شوند. در ادامه، بخش های از دست رفته ساختار دندان با باندینگ یا ترمیم های پرسلن قالب اصلاح است.

تأثیر لب ها

عمل لبخند زدن عضلات متعددی را شامل می شود که در حرکات صورت استفاده می شوند، مخصوصاً آنهایی که لب ها را جابجا می کنند تا دندان ها و لثه ها قابل مشاهده شوند. به طور میانگین لب ها از موقعیت طبیعی خود در حالت استراحت به لبخند کامل 6 تا 8 میلی متر حرکت می کنند. اگر لب ها خیلی زیاد حرکت داشته باشند، به این معنا است که وقتی آنها خیلی بالا بروند، مقدار زیادی از بافت لثه در لبخند قابل مشاهده خواهد بود.

روش های متعددی برای تغییر عملکرد این عضلات وجود دارد، از تزریق بوتاکس گرفته برای بی حسی موقتی آنها (به طور کلی لازم است درمان هر شش ماه یک مرتبه تکرار شود زیرا اثر بوتاکس از بین می رود)، تا تغییر موقعیت پیوند عضلات برای پیشگیری از جابجایی های شدید.

انجام جراحی می تواند مقدار بالا رفتن لب ها را محدود کند و تغییرات باور نکردنی بوجود بیاورد. معمولاً این جراحی توسط پریودنتیست (دندانپزشکی که متخصص ساختار حمایت کننده دندان است)، جراح دهان، یا جراح زیبایی انجام می شود. مهم ترین مزیتی که این درمان دارد دائمی بودن آن است.

ممکن است حرکات لب فرد طبیعی باشند اما لب بالای وی کوتاه باشد و بنابراین بیشتر از حد معمول بافت لب قابل مشاهده باشد. تغییر جابجایی لب به این دسته افراد کمک نمی کند زیرا میزان جابجایی عامل نشان دادن مقدار زیادی از بافت لثه نیست.

بلند بودن فک بالا

وقتی تناسب ترکیب دندان ها و بافت لثه طبیعی باشد، اما هنوز مقدار زیادی از بافت لثه قابل مشاهد باشد، ممکن است علت آن بلند بودن فک بالا برای صورت باشد. به این پدیده بلند بودن عمودی ماگزیلاری نامیده می شود زیرا فک بالا نسبت به پایه جمجمه ای که به آن متصل است خیلی بلند است.

درمان این شرایط ممکن است شامل جراحی ارتوگناتیک باشد که طی آن محل فک بالا با جراحی رو به بالا تغییر داده می شود تا مقدار قابل مشاهده دندان ها و لثه ای بودن لبخند اصلاح شود.

اگر خود دندان ها (بر خلاف استخوان فک) خیلی پایین باشند، می توان با ارتودنسی آنها را رو به بالا جابجا کرد تا از برجستگی آنها کاهش داد.

یک راهکار برای موفقیت

لبخند لثه ای به دلایل متعددی وجود دارد و تشخیص صحیح آن حیاتی است. اغلب ترکیبی از چند عامل موجب ایجاد تأثیر لثه ای می شود. علاوه بر این، ممکن است راه های مختلفی برای درمان لبخند لثه ای وجود داشته باشد. اما مهم این است که درمان دشوارتر از مشکل نشود. به همین دلیل است که تشخیص صحیح علت مشکل مهم است. اغلب یک تیم، شامل دندانپزشکان با تخصص های مختلف با یکدیگر روی یک راهکار کار می کنند تا لبخندی زیبا مناسب شخصیت و سلامت روانی شما خلق کنند.