آشنایی با روش های سفید کردن دندان

روش ها و محصولات متعددی برای سفید کردن دندان ها وجود دارند از جمله خمیر دندان های سفید کننده، ژل ها، دهانشویه ها، استریپ ها، و تری ها OTC، و محصولات سفید کننده ای که از دندانپزشک دریافت می شوند.

سفید کردن دندان برای افرادی ایده آل است که دندان ها و لثه های سالمی دارند و کارهای ترمیمی (پر کردن) روی آنها انجام نشده است. افرادی که دندان های آنها سایه رنگ زرد دارند بهترین واکنش را به این درمان نشان می دهند. اما این فرایند زیبایی برای همه افراد توصیه نمی شود. با خواندن این مطلب می توانید متوجه شوید آیا شما گزینه ماسبی برای سفید کردن دندان هستید یا خیر.

روش های سفید کردن دندان ها

خمیر دندان سفید کننده

همه خمیر دندان ها به زدودن لکه های سطح کمک می کنند، زیرا آنها حاوی مواد ساینده خفیف هستند. برخی خمیر دندان های سفید کننده حاوی مواد پولیش کننده یا شیمیایی ملایم هستند که تأثیر لکه بری بیشتری ارائه می دهند. خمیر دندان های سفید کننده تنها می توانند به زدودن لکه های سطوح کمک کنند و حاوی مواد بلیچ کننده نیستند؛ محصولات سفید کننده OTC و تخصصی حاوی کاربامید پراکسید یا هیدروژن پراکسید هستند که به روشن تر شدن رنگ دندان ها از عمق کمک می کنند. خمیر دندان های سفید کننده می توانند رنگ دندان ها را حدود یک درجه روشن تر کنند. در مقایسه، محصولات سفید کننده استحکام بخش تجویزی در مطب دندانپزشک می توانند باعث شوند دندان های شما سه تا هشت درجه روشن تر شوند.

نوار ها و ژل های سفید کننده دندان

ژل های سفید کننده ژل های شفاف و بر پایه پراکسید هستند که با یک فرچه کوچک مستقیماً روی سطح دندان ها اعمال می شوند. بسته به قدرت پراکسید، دستور العمل ها متفاوت هستند. دستور العمل های روی محصول را به دقت دنبال کنید. نتایج اولیه طی چند روز قابل مشاهده هستند و نتایج نهایی حدود چهار ماه پایدار هستند.

استریپ های سفید کننده نوارهای بسیار نازک و تقریباً نامرئی هستند که پوشیده از ژل سفید کننده بر پایه پراکسید هستند. استریپ ها باید بر اساس دستور العمل های روی برچسب استفاده شوند. نتایج ابتدایی ظرف چند روز قابل مشاهده هستند و نتایج نهایی حدود چهار ماه پایدار هستند.

دهانشویه سفید کننده دندان

در میان جدیدترین محصولات سفید کننده موجود، دهانشویه های سفید کننده نیز وجود دارند. درست مانند اکثر دهانشویه ها، آنها باعث خوشبو شدن دهان می شوند و به کاهش پلاک های دندانی و بیماری لثه کمک می کنند. اما برخی از این محصولات شامل موادی مانند هیدروژن پراکسید هستند که موجب سفید شدن دندان ها می شوند. تولید کننده ها ابراز داشته اند که ممکن است 12 هفته طول بکشد تا نتایج قابل مشاهده باشند.

شما تنها دو مرتبه در طول روز قبل از مسواک زدن، و هر بار به مدت 60 ثانیه، آنها را داخل دهان خود می چرخانید. با این حال، برخی متخصصان معتقدند که دهانشویه ها ممکن است به اندازه دیگر محصولات سفید کننده OTC مؤثر نباشند. از آنجا که دهانشویه های سفید کننده تنها برای مدت زمانی کوتاه با دندان ها در تماس هستند- تنها دو دقیقه در طول روز در مقایسه با 30 دقیقه برای استریپ ها- ممکن است اثرگذاری آنها کمتر باشد.

سفید کننده های با استفاده از تری

سیستم های سفید کننده دندان ها که بر پایه تری هستند، خواه به صورت OTC خریداری شوند یا توسط دندانپزشک ارائه شوند، عبارتند از پر کردن یک تری که شبیه محافظ دندان است با یک محلول سفید کننده ژلی است- که حاوی یک ماده بلیچینگ پراکسید می باشد. تری برای یک بازه زمانی استفاده می شود، به طور کلی از یک ساعت در روز گرفته تا هر روز در طول شب تا مدت چهار هفته و حتی طولانی تر (بسته به میزان بد رنگ شدگی دندان ها و میزان سفیدی مطلوب).

آفیس بلچینگ

آفیس بلیچینگ سریع ترین راه برای سفید کردن دندان ها است. با آفیس بلیچینگ، محصولات سفید کننده مستقیماً روی دندان ها اعمال می شوند. این محصولات می توانند همراه با گرما، یک نور خاص، یا یک لیزر استفاده شود. نتایج تنها در یک جلسه درمان 30 تا 60 دقیقه ای قابل مشاهده هستند. با این حال، با آفیس بلیچینگ، نتایج باور نکردنی می توانند پس از اولین جلسه مشاهده شوند. این نوع سفید کردن دندان پر هزینه ترین روش درمان نیز هست.

اثر بلیچینگ دندان چقدر دوام دارد؟

سفید کردن دندان دائمی نیست. افرادی که دندان های خود را در معرض غذاها و نوشیدنی هایی قرار می دهند که موجب لک شدن دندان ها می شوند، ممکن است متوجه شوند که سفیدی در مدتی به کوتاهی یک ماه شروع به رنگ باختن می کند. افرادی که از غذاها و نوشیدنی هایی پرهیز می کنند که موجب لک شدن دندان ها می شوند، ممکن است قادر باشند یک سال یا حتی بیشتر صبر کنند قبل از آنکه لازم باشد یک بار دیگر سفید کردن دندان را انجام دهند.

میزان سفیدی در افراد مختلف بسته به شرایط دندان ها، میزان لک دندان ها، نوع سیستم بلیچینگی که استفاده می شود متفاوت است.

سفید کردن دندان ها در منزل و هوم بلیچینگ تحت نظر دندانپزشک

روش های سفید کردن دندان ها در منزل همان سفید کردن دندان ها تحت نظر دندانپزشک با ابزارهای تخصصی نیستند. باید چند تفاوت مهم آنها را مد نظر قرار دهید.

قدرت ماده بلیچینگ. محصولات OTC و محصولات سفید کننده دندان ها تحت نظر دندانپزشکان معمولاً حاوی مواد بلیچ کننده با قدرت کمتر هستند، حاوی کاربامید پراکسید حدود 10% تا 22%، که برابر با هیدروژن پراکسید حدود 3% است. در مطب، محصولات سفید کننده ای که به صورت تخصصی اعمال می شوند حاوی هیدروژن پراکسید با غلظتی حدود 15% تا 43% هستند.

تری ها. با محصولات بلیچینگ خانگی که تحت نظارت دندانپزشک استفاده می شوند، دندانپزشک از دندان های شما قالبی خواهد گرفت و یک تری خواهد ساخت که به صورت سفارشی ساخته می شود تا دقیقاً متناسب با دندان های شما باشد. این سفارشی سازی اجازه می دهد حداکثر تماس بین ژل سفید کننده بوجود بیاید، که داخل تری ریخته می شود، و روی دندان ها قرار می گیرد. یک تری سفارشی تماس با بافت های لثه را نیز به حداقل می رساند.

محصولات سفید کننده OTC نیز دارای یک تری هستند، اما از آنجا که همه آنها برای همه افراد به یک اندازه هستند به این معنا است که تناسب آنها دقیق نخواهد بود. تری هایی که به خوبی روی دندان ها قرار نمی گیرند، از آنجا که اجازه می دهند مقدار بیشتری ماده بلیچینگ روی لثه ها و بافت نرم نشت کنند، می توانند موجب حساسیت این بافت ها شوند. با فرایندهایی که داخل مطب انجام می شوند، ماده بلیچینگ مستقیماً رویدندان های شما اعمال می شوند.

اقدامات محافظت کننده اضافی. در محیط دندانپزشکی، دندانپزشک قبل ار درمان، برای محافظت از لثه ها و حفره دهان در برابر تأثیرات بلیچینگ، یا یک ژل روی بافت لثه اعمال می کند یا از یک محافظ پلاستیکی استفاده می کند (که روی دندان ها می لغزد). محصولات OTC این اقدامات محافظتی اضافی را فراهم نمی آورند.

هزینه ها. سیستم های بلیچینگ OTC کم هزنه ترین گزینه ها هستند، و آفیس بلیچینگ گران ترین است.

فرایندهای تحت نظارت دندانپزشک در مقایسه با فرایندهای بدون نظارت. ابتدا، دندانپزشک شما می تواند معاینه دهان را انجام دهد و یک سابقه کامل پزشکی از شما تهیه کند، که بتواند بر اساس نوع و گستره لکه ها، و نیز تعداد و محل ترمیم های دندانی، در تعیین اینکه آیا بلیچینگ گزینه درمانی مناسبی هست یا خیر کمک کننده باشد. سپس دندانپزشک شما قادر خواهد بود نوع لکه ها را با بهترین درمان تطبیق دهد، تا در صورت مناسب بودن، آن لکه ها را روشن تر کند.

وقتی دندانپزشک شما این کار را انجام می دهد، به احتمال زیاد می خواهد دو بار شما را ملاقات نماید تا هر گونه پرسشی که در مورد دستور العمل ها دارید را برای شما واضح توضیح دهد، تا اطمینان حاصل نماید که تری که به صورت سفارشی برای شما ساخته شده است کاملاً برای شما مناسب است، لثه های شما را برای هر گونه علائم حساسیت بررسی کند، و نیز اینکه به طور کلی مشاهده نماید روند چگونه پیش می رود. با محصولات بلیچینگ OTC شما تنها هستید.

آیا باید دندان های خود را سفید کنید؟

سفید کردن دندان در شرایط زیر توصیه نخواهد شد و کمتر موفقیت آمیز خواهد بود:

سن و مشکلات بارداری. بلیچینگ برای کودکان زیر 16 سال توصیه نمی شود. زیرا حفره پالپ، یا عصب دندان، تا آن زمان بزرگتر شده است. سفید کردن دندان ها تحت این شرایط می تواند موجب آزردگی پالپ شود یا باعث شود از خود حساسیت نشان دهد. سفید کردن دندان در زنان باردار یا شیرده توصیه نمی شود.

دندان های حساس و آلرژی. افرادی که دندان ها و لثه های حساس، تحللی لثه ها، و/ یا ترمیم های ناقص دارند، قبل از استفاده از محصولات سفید کننده دندان باید با دندانپزشک خود مشورت کنند. هر کسی که به پراکسید (ماده سفید کننده) آلرژی داشته باشد، نباید از محصولات بلیچینگ استفاده کند.

بیماری لثه، ساییدگی مینای دندان، حفره های دندانی، و بدون پوشش بودن ریشه های دندان ها. افرادی بیماری لثه دارند یا مینای دندان های آنها ساییده شده است، عموماً از قرار گرفتن تحت فرایند سفید کردن دندان ها منع می شوند. لازم است قبل از قرار گرفتن تحت درمان بلیچینگ دندان ها حفره های دندانی درمان شوند. علت این است که مواد سفید کننده دندان ها به درون حفره های موجود و مناطق داخلی دندان نفوذ می کنند، که می تواند موجب بروز حساسیت شود. علاوه بر این، فرایندهای سفید کردن دندان روی بخش هایی از ریشه های دندان ها که پوشش آنها از بین رفته است انجام نخواهد شد، زیرا ریشه های دندان ها لایه مینا را ندارند.

پر شدگی ها، روکش ها، و ترمیم های دیگر. پر شدگی های همرنگ دندان ها و مواد رزین کامپوزیتی که در ترمیم های دندانی استفاده می شوند (روکش ها، ونیرها، باندینگ، بریج) سفید نمی شوند. بنابراین، استفاده از مواد سفید کننده روی دندان هایی که حاوی ترمیم های دندانی هستند، منجر به سفید شدن غیر یکدست دندان ها خواهد شد- در ای صورت- باعث خواهد شد دندان هایی که ترمیم دندانی ندارند روشن تر از دندان هایی به نظر برسند که ترمیم دندانی دارند. هر گونه فرایند سفید کردنی باید قبل از جایگذاری ترمیم دندانی انجام شود.

افرادی که چندین ترمیم دندانی دارند که ممکن است منجر به سفید شدن غیر یکدست دندان ها شود، به جای سیستم های سفید کننده دندان ها ممکن است بهتر باشد به فکر باندینگ، ونیرها، یا روکش ها باشند. از دندانپزشک خود بپرسید کدام راهکار برای شما بهتر است.

انتظارات غیر واقعی. افرادی که انتظار دارند دندان های آنها به یک دست دندان “سفید کور کننده” جدید تبدیل شوند، ممکن است از نتایج درمان خود نا امید شوند. افراد سیگاری باید بدانند که نتایج درمان آنها محدود خواهد بود مگر آنکه از سیگار کشیدن مداوم دست بکشند، مخصوصاً در طول دوره ای که بلیچینگ دندان های خود را انجام می دهند. اگر بخواهید بهتر بدانید نتیجه شما به چه رنگی در خواهد آمد، باید بدانید که دندان های شما تنها چند درجه روشن تر از سفیدی چشم شما خواهند شد.

دندان های تیره رنگ. دندان هایی که رنگ متمایل به زرد دارند، به خوبی به بلیچینگ پاسخ می دهند، دندان هایی که رنگ مایل به قهوه ای دارند به این اندازه به خوبی به بلیچینگ پاسخ نمی دهند، و دندان های خاکستری رنگ یا دارای لکه های بنفش ممکن است اصلاً به بلیچینگ واکنش نشان ندهند. روشن کردن و از بین بردن لکه های آبی مایل به خاکستری که در نتیجه مصرف آنتی بیوتیک تتراسایکلین بروز پیدا می کنند بسیار دشوارتر است و ممکن است نیاز به 6 ماه درمان خانگی داشته باشند یا چندین جلسه آفیس بلیچینگ تا با موفقیت از بین بروند.

دندان هایی که لکه های تیره رنگ دارند ممکن است گزینه های بهتری برای دیگر درمان های سفید کردن دندان باشند، مانند ونیرهای دندانی، باندینگ، یا روکش ها. دندانپزشک شما می تواند در مورد بهترین و مناسب ترین گزینه با شما صحبت کند.

خطرهای همراه با بلیچینگ دندان ها

دو عارضه جانبی که اغلب با سفید کردن دندان ها بروز می یابند افزایش موقتی حساسیت دندان ها و تحریک پذیری موقتی بافت های نرم دهان، بویژه لثه ها هستند. حساسیت دندان ها اغلب در طول مراحل اولیه درمان بلیچینگ اتفاق می افتد. البته، استفاده بیش از حد از محصولات سفید کننده می تواند باعث شود دندان های شما به سرما و گرما حساس تر شوند. حساسیت بافت عموماً ناشی از عدم قرار گیری مناسب تری داخل دهان است و نه خود ماده سفید کننده دندان ها. هر دوی این شرایط معمولاً موقتی هستند و ظرف 1 تا 3 روز پس از توقف یا تکمیل درمان از بین خواهند رفت.

در صورتی که یکی از مشکلات زیر را داشته باشید احتمال اینکه حساسیت دندان ها پس از استفاده از محصولات بلیچینگ را تجربه کنید بیشتر خواهد بود:

• قبلاً حساسیت دندان داشته اید.
• متوجه تغییراتی در حساسیت دندان ها پس از پاکسازی های دندانی می شوید.
• بعد از مسواک زدن، نخ دندان کشیدن، یا فلوراید تراپی حساسیت را تجربه می کنید.

مینای دندان به از دندان ها در برابر پوسیدگی محافظت می کند. استفاده خیلی زیاد از محصولات سفید کننده ممکن است موجب خوردگی مینای دندان ها شوند و دندان های شما را در معرض خطر پوسیدگی قرار می دهند.

در صورتی که هر گونه حساسیت دندان را تجربه می کنید، می توانید با راهکارهای زیر آن را کاهش دهید یا حذف کنید:

• استفاده از تری برای مدت زمان کوتاه تر (برای مثال، دو جلسه 30 دقیقه ای یا دو جلسه 60 دقیقه ای).
• برای 2 تا 3 روز روند سفید کردن دندان ها را متوقف کنید تا دندان ها فرصت داشته با کنند با روند تطبیق پیدا کنند.
• از دندانپزشک خود در مورد محصولات حاوی مقادیر زیاد فلوراید سؤال بپرسید، که می توانند به معدنی سازی مجدد دندان های شما کمک کنند. محصول فلورایده را درون تری بریزید و 4 دقیق قبل و بعد از استفاده از ماده سفید کننده روی دندان ها قرار دهید.
• دندان ها را با خمیر دندان هایی که برای دندان های حساس تولید شده اند مسواک بزنید. این خمیر دندان ها حاوی نیترات پتاسیم هستند، که به تسکین دادن پایانه های عصبی دندان ها کمک می کند.

ایمنی محصولات سفید کننده

برخی از محصولات سفید کننده ای که از دندانپزشک دریافت می کنید و نیز در طول جلسات آفیس بلیچینگ استفاده می شوند دارای تأییدیه وزارت بهداشت و سازمان غذا و دارو هستند، که نشان دهنده بی خطر و ایمن بودن آنها و نیز تأثیر گذار بودن آنها است. در حال حاضر، تنها محصولات برای مصارف خانگی که دندانپزشکان توصیه می کنند و حاوی کاربامید پراکسید 10% هستند و محصولاتی که در مطب استفاده می شوند حاوی هیدروژن پراکسید 35% دارای این برچسب می باشند.

محصولات بلیچ کننده OTC مورد تأیید سازمان غذا و دارو نیستند، زیرا سازمان معتقد است مشورت تخصصی برای حصول اطمینان از بی خطر و تأثیر گذار بودن هر محصولی مهم است. هیچ محصول سفید کننده ای که با لیزر استفاده شود در فهرست محصولات مورد تأیید سازمان غذا و دارو نیست. چندین خمیر دندان سفید کننده که در داروخانه ها در دسترس هستند نیز دارای این برچسب هستند.

همه شرکت های تولید کننده در پی تأییده سازمان غذا و دارو نیستند. این یک برنامه داروطلبانه است که نیاز به هزینه و زمان قابل توجهی از سوی تولید کننده دارد. تنها به این دلیل که یک محصول برچست ندارد الزاماً به این معنا نیست که آن محصول ایمن و مؤثر نیست. محصولات سفید کننده دندان ها دارو نیستند بنابراین تحت نظارت سازمان غذا و دارو نیستند.

انتخاب کیت های سفید کننده OTC

سعی کنید محصولاتی را انتخاب کنید که امکان ساخت سفارشی تری را به بیمار می دهند. برخی از کیت ها با یک تری در بسته بندی قرار گرفته اند که تا حدودی می تواند قالب گیری شود.آنها بهتر از گزینه های دیگر هستند که یک تری استاندارد همراه آنها است.

سعی کنید در مورد این موضوع تحقیق کنید و در مورد کیت مورد نظر شما که افراد دیگر امتحان کرده اند پرس و جو کنید. در صورتی که هر زمانی برای مدت زمان طولانی تغییر رنگ لثه ها یا افزایش حساسیت دندان ها به غذاها و نوشیدنی های داغ یا سرد را تجربه کردید، استفاده از تری سفید کننده دندان ها را متوقف کنید و در اسرع وقت به دندانپزشک خود مراجعه کنید.