زخم دهان بعد از ارتودنسی یکی از مشکلات رایجی است که بسیاری از افراد در ابتدای درمان خود با آن مواجه می شوند. این زخم ها ممکن است باعث ناراحتی و حساسیت شوند ، اما خوشبختانه معمولاً موقتی بوده و با رعایت نکات مراقبتی بهبود می یابند. اگر شما هم به تازگی ارتودنسی نامریی انجام داده اید و دچار زخم های دهانی شده اید یا نگران بروز آن ها هستید ، آگاهی از علت ها ، روش های پیشگیری و درمان این مشکل می تواند به شما کمک کند تا این دوره را راحت تر سپری کنید. بنابراین در این مقاله ، به طور کامل به بررسی زخم و آفت دهان پس از ارتودنسی می پردازیم.
آیا زخم دهان بعد از ارتودنسی طبیعی است ؟
متخصص ارتودنسی در تهران ، دکتر فرزین اصلانی ، زخم یا آفت دهان پس از ارتودنسی را یک عارضه رایج با شدت های مختلف در افراد می دانند. برخی افراد به دلیل حساسیت بیشتر بافت های دهان ، مستعد این مشکل هستند ، در حالی که دیگران ممکن است اصلاً دچار زخم نشوند. این زخ مها معمولاً جدی نیستند و پس از گذشت چند روز تا دو هفته بهبود پیدا میکنند. با مراقبت های مناسب ، مانند استفاده از موم ارتودنسی و رعایت بهداشت دهان ، میتوان ناراحتی ناشی از آن را کاهش داد.
علائم اصلی زخم دهان بعد از ارتودنسی
زخم دهان بعد از ارتودنسی معمولاً با علائمی مانند درد ، سوزش و حساسیت در ناحیه داخلی گونه ها ، لب ها ، لثه ها یا زبان همراه است. این زخم ها ممکن است به صورت لکه های سفید یا زرد رنگ با حاشیه قرمز و ملتهب ظاهر شوند. در برخی موارد ، فرد هنگام خوردن غذا های تند ، ترش یا داغ احساس درد و سوزش بیشتری میکند. اگر زخم ها شدید باشند ، ممکن است باعث مشکل در تکلم یا بلعیدن غذا شوند. این علائم معمولاً طی چند روز تا دو هفته به تدریج بهبود مییابند، اما در صورت تشدید یا عدم بهبودی ، بهتر است با متخصص ارتودنسی مشورت شود.
علت زخم شدن دهان بعد از ارتودنسی چیست ؟
شناسایی علت هر عارضه ، از جمله زخم شدن دهان پس از ارتودنسی ، نقش مهمی در درک صحیح روش های پیشگیری و درمان آن دارد. زمانی که علت های اصلی این مشکل مشخص شوند ، میتوان اقدامات موثرتری برای کاهش ناراحتی و تسریع بهبود انجام داد به همین جهت در بخش زیر اصلی ترین علل زخم دهان بعد از ارتودنسی را آورده ایم :
- اصطکاک بین براکت ها و بافت دهان : براکت ها و سیم های ارتودنسی ممکن است در هفته های اول درمان باعث تحریک و خراشیدگی سطح داخلی گونه ها و لب ها شوند. این اصطکاک منجر به ایجاد زخم های کوچک یا آفت های دهانی میشود.
- واکنش طبیعی بدن به جسم خارجی : دستگاه های ارتودنسی یک جسم خارجی در دهان محسوب میشوند و بدن در تلاش برای سازگاری با آن ممکن است واکنش هایی مانند زخم یا آفت نشان دهد.
- عدم رعایت بهداشت دهان و دندان : تجمع پلاک های باکتریایی اطراف براکت ها و سیم ها میتواند باعث التهاب و حساسیت لثه ها و مخاط دهان شده و احتمال ایجاد زخم را افزایش دهد.
- فشار ناشی از تنظیم سیم ها: هر بار که سیم های ارتودنسی تنظیم میشوند ، فشار جدیدی به دندان ها و بافت های اطراف وارد میشود که در برخی افراد ممکن است باعث تحریک و زخم شدن مخاط دهان شود.
- خشکی دهان: برخی افراد هنگام استفاده از ارتودنسی دچار کاهش ترشح بزاق میشوند. بزاق نقش مهمی در محافظت از بافت های دهان دارد و کاهش آن میتواند منجر به خشکی ، تحریک و در نهایت زخم شدن مخاط شود.
با آگاهی از این عوامل ، میتوان اقدامات پیشگیرانه و درمانی مناسب را به کار برد تا زخم ها هر چه سریع تر بهبود پیدا کند.
روش های پیشگیری از زخم دهان بعد از ارتودنسی
روش های متعددی برای پیشگیری از زخم شدن دهان پس از ارتودنسی وجود دارد که میتوانند تا حد زیادی از بروز این مشکل جلوگیری کنند یا شدت آن را کاهش دهند. یکی از موثرترین روش ها ، استفاده از موم ارتودنسی است که به راحتی روی براکت ها و سیم ها قرار میگیرد و از تماس مستقیم آن ها با بافت دهان جلوگیری میکند. همچنین ، حفظ بهداشت دهان و دندان اهمیت زیادی دارد ؛ مسواک زدن منظم با مسواک های مخصوص ارتودنسی و استفاده از دهان شویه های ضد عفونیکننده میتواند از رشد باکتری های مضر و تحریک بیشتر زخم ها جلوگیری کند. علاوه بر این ، نوشیدن آب کافی و مرطوب نگه داشتن دهان از خشکی و تحریک مخاط جلوگیری کرده و روند بهبودی را تسریع میکند.
تأثیر این روش ها در پیشگیری از زخم های دهانی به عوامل مختلفی از جمله میزان حساسیت فرد ، نوع ارتودنسی و رعایت مداوم مراقبت ها بستگی دارد. به عنوان مثال ، استفاده از موم ارتودنسی میتواند تا حد زیادی اصطکاک بین براکت ها و بافت های دهان را کاهش دهد ، اما در صورتی که فرد آن را مرتب استفاده نکند ، همچنان احتمال ایجاد زخم وجود دارد. همچنین ، رعایت بهداشت دهان و دندان باعث کاهش التهاب و تحریک زخم ها میشود، اما اگر فرد به طور طبیعی مستعد آفت باشد ، ممکن است همچنان گاهی دچار زخم شود. به طور کلی ، ترکیب چندین روش مراقبتی میتواند به میزان زیادی از بروز یا تشدید این عارضه جلوگیری کند.
تاثیر بریس ارتودنسی در زخم دهان
دهان بسیار حساس است و پس از دریافت بریس ها، چند روز ممکن است طول بکشد تا به آنها عادت کنید. هر کسی که بریس استفاده کرده باشد می داند که در طول این دوره اصلاً بعید نیست سیم های کمانی ارتودنسی یا براکت ها به داخل گونه ها (مخصوصاً وقتی فواصل بین دندان ها بسته می شوند)، لب ها، یا زبان برخورد کنند و موجب بروز زخم شوند. هر گونه ناراحتی عموماً کوتاه مدت است و پس از قرار گیری و هر بار تنظیم بریس ها باید به سرعت برطرف شود، اما برخی نکات هستند که در روزهای نخست می توانند به شما کمک کنند.

استفاده از موم ارتودنسی برای زخم دهانی
در کیت های مراقبت های بریس ها معمولاً موم ارتودنسی وجود دارد (در صورت نیاز می توانید آنها را از پذیرش مطب یا داروخانه ها تهیه کنید). اگر در نتیجه برخورد براکت ها روی لب ها یا داخل گونه های خود هر گونه زخمی را تجربه کردید، موضع را به خوبی خشک کنید و مقدار اندکی موم روی براکت قرار دهید تا ناراحتی شما برطرف شود.. این ماده غیر سمی است و اگر بلعیده شود هیچ آسیبی به شما نخواهد زد.
اگر متوجه شدید که در یک منطقه زخم در حال گسترش است، برای پیشگیری از هر گونه ناراحتی و گسترش یک زخم، هر چه سریع تر روی ابزاری که با آن برخورد دارد موم قرار دهید.
در برخی کیت های مراقبتی بریس ها محصولاتی وجود دارند که به صورت ویژه برای بیماران ارتودنتیک طراحی شده اند. خمیر دندان ها و دهانشویه ها حاوی موادی مانند آلانتوین (که بهبود سریع بافت را تحریک می کند) و آلوئه ورا هستند، که هر دوی آنها می توانند به بهود زخم ها کمک کنند و باعث شوند خیلی زود احساس بهتری ایجاد کنند.

بررسی زخم شدگی دهان توسط متخصص ارتودنسی
گاهی اوقات یک نقطه زخم می تواند به دلیل ایجاد یک شکستگی روی بریس یا طی بستن فاصله بین دندان ها بروز پیدا کند، جایی که سیم اضافی در قسمت های عقب دهان می تواند از آخرین براکت فراتر برود. اگر شک دارید یا نگران هستید که ممکن است یک شکستگی وجود داشته باشد، برای مراجعه حضوری با ما تماس بگیرید تا آن را بررسی و اصلاح کنیم.
اگر به نظر برسد که زخم ها موجب بروز ناراحتی شدیدی برای شما شده اند، آن را با ما در میان بگذارید تا بتوانیم شما را راهنمایی کنیم. علاوه بر ین، محصولات مسکن بدون نسخه زیادی شامل ژل ها و دهانشویه ها هستند که می توانند به کاهش هر گونه سوزش یا زخمی که ممکن است داشته باشید کمک کنند. برخی از آنها دارای اثر بی حس کنندگی موضعی می باشند- که بویژه قبل از وعده های غذایی مفید هستند. با مراجعه به داروخانه می توانید از تکنیسین یا داروساز کمک بگیرید.

خشکی و ترک خوردگی لب ها در طول درمان ارتودنسی
لب های خشک و ترک خورده می توانند هر کسی را تحت تأثیر قرار دهند، نه تنها افرادی که از بریس ها استفاده می کنند، با این حال، این می تواند برای افرادی که به تازگی استفاده از بریس ها را آغاز کرده اند تبدیل به یک مشکل بزرگ شود. ما همیشه توصیه می کنیم روی لب های خود بالم لب یا وازلین بزنید تا لب های خود را مرطوب نگهدارید، مقادیر زیادی آب بنوشید تا بدن و دهان شما هیدراته باقی بماند.
خشکی و زخم ها هر دو مشکلاتی هستند که به بهترین شکل ممکن با پیشگیری به جای درمان قابل مدیریت هستند. این به معنای مراقبت از بریس ها و پرهیز از غذاهایی است که ممکن است سوزش دهان شما را افزایش دهند یا خیر شکستن بریس ها را افزایش دهند. مهم تر از همه اینکه، اگر احساس کردید یک زخم غریب الوقوع است، در مراحل اولیه گام هایی برای مدیریت آن بردارید، قبل از آنکه تبدیل به یک مشکل شود.
لب های ترک خورده مانند خشکی دهان، مناطق زخمی در گوشه های دهان هستند که در طول فصول سردتر شایع تر می باشند. التهاب یا زخم می تواند با عاداتی مانند زبان زدن به لب، مکیدن انگشت، یا در افرادی مشاهده شود که بیشتر تمایل به تنفس دهانی دارند.
تجمع بزاق در گوشه های دهان محیطی فوق العاده برای گسترش عفونت های موضعی بوجود می آورد، بنابراین مهم است سعی کنید و البته مهم است از عاداتی که ممکن است احتمال بروز این مشکلات را افزایش دهند بپرهیزید.
باز، پیشگیری بهتر از درمان است بنابراین مهم است از کیت های مراقبت بریس ها طبق دستور العمل آنها استفاده کنید، تا بریس های خود را تمیز و سالم حفظ کنید. اگر متوجه وجود زخم در دهان و نیز ایجاد ترک در گوشه های دهان خود شدید، ممکن است علاوه بر مراقبت های روتین شخصی خود، نیاز به حمایت پزشک یا داروساز داشته باشید. لطفاً هر چه سریع تر اقدام کنید.
لطفاً به خاطر داشته باشید که این مشکلات نسبتاً نادر و اگر به سرعت به آنها پرداخته شود به راحتی قابل مدیریت و قابل اجتناب هستند. تعداد زیادی از بیماران در روند درمان پیش می روند در حالی که برای تعداد محدودی از آنها مشکلات بزرگ پیش می آید. خوشبختانه، اطلاعاتی که در اینجا به آنها اشاره کردیم، می توانند کمک کنند تعداد این بیماران حتی کمتر از این هم شود.



