دیاستم یا فاصله بین دندان

دیاستم به فاصله یا شکاف بین دو دندان گفته می شود که اغلب بین دو دندان جلو توجه زیادی به خود جلب می کند. این شرایط اغلب زمانی اتفاق می افتد که رابطه ای نامتناسب بین اندازه ی فک و اندازه ی دندان ها وجود دارد. در واقع مجموع اندازه ی دندان ها از اندازه ی موجود در قوس دندانى فک کمتر است. اين مشكل گاهی اوقات می تواند نتیجه ی مشکلاتی مانند نامرتب بودن دندان ها، منحرف بودن آنها رو به جلو، یا رشد بیش از حد فک باشد. فاصله ی بین دندان ها می تواند بین 1 تا 6 میلی متر باشد.

در برخی فرهنگ ها، مخصوصاً در قاره ی آفریقا، هم در گذشته و هم در زمان حال، دیاستم یا فاصله ی بین دندان ها یکی از عناصر جذابیت و باروری تلقی می شده است که با فریبندگی همراه بوده است. حتی برخی افراد با جراحی بین دندان های خود فاصله ایجاد کرده اند. در فرانسه به آنها دندان شانس گفته می شود و در استرالیا مردم بر این باورند کودکانی که دندان هایشان فاصله دارند می توانند ثروت در آینده را پیش بینی کنند.

این نقص کاملاً طبیعی است با این حال در بسیاری مناطق دنیا افراد زیادی هستند که تصمیم می گیرند با کمک فرایندهای زیبایی دندانپزشکی فاصله ی بین دندان های خود را ببندند. البته ممکن است استفاده از براکت های ارتودنسی به مدت دو سال را دوست نداشته باشید، یا حتی از لبخند خود راضی باشید. اما با لبخندهای زیبا و بی نقصی که امروزه در تبلیغات دیده می شود، هنرمندان هالیوود و افراد عادی جامعه بیشتر نسبت به شکاف بین دندان های خود آگاهی پیدا کرده اند و روز به روز بیشتر تمایل دارند لبخندی فوق العاده با دندان هایی صاف و شفاف داشته باشند.

این فاصله خطرناک نیست با این حال در برخی موارد می تواند موجب اختلال در گفتار و ادای برخی حروف شود. به همین دلیل توصیه ی ارتودنتیست ها این است که به محض به وجود آمدنآمدن فاصله ی بین دندان ها برای اصلاح آن اقدام کنید.

علل بروز دیاستم یا فاصله ی بین دندان ها

• وجود تیغه ی استخوانی حجیم بین دو دندان مرکزی جلوی قوس دندانی.
• پایین بودن بیش از حد فرنوم لب بالا.
• از دست رفتن یکی از دندان های جلو، پیش از شکل گیری کل دندان ها.
• غیر عادی بودن محل قرار گیری دندان های جلو.
• شکل و اندازه ی نادرست دندان های کناری دندان های وسط (دندان های لترال).
• جایگزینی دیر هنگام دندان های شیری و با دندان های دائم.
• مشکلات پرودنتال.
• برخی عادات مانند مکیدن انگشت می توانند دندان ها را رو به جلو منحرف و بین آنها فاصله ایجاد کنند.
• در حالت عادی هنگام قورت دادن غذا باید زبان به سقف دهان فشار وارد کند در حالی که در الگوی بلع نادرست به پشت دندان ها فشار وارد می شود و باعث می شود دندان ها رو به جلو کج شوند که می تواند موجب ایجاد فاصله بین آنها شود.

انواع دیاستم یا شکاف بین دندانی

دیاستم می تواند واقعی یا غیر واقعی باشد. دیاستم غیر واقعی در مرحله ی جایگزینی دندان های شیری با دندان های دائم اتفاق می افتد و اغلب به مرور زمان به صورت خود به خود ناپدید خواهد شد. دیاستم واقعی زمانی اتفاق می افتد که پس از جایگزینی دندان های شیری با دندان های دائم و ایجاد فاصله، این شکاف به صورت خود به خود از بین نرود و در اين حالت نیاز به درمان ارتودنسی دارد.

به طور کلی، درمان دیاستم را می توان با کمک ارتودنسی و روش های ترکیبی، از جمله جراحی و جابجایی بیشتر دندان ها با استفاده از ابزارهای خاص انجام داد. اما پیش از اقدام به درمان فاصله ی بین دندان ها، پزشک باید عوامل زیر را مورد بررسی قرار دهد:

• وضعیت دندان ها نسبت به خط وسط
• دندان های آسیاب بزرگ (مولر) چه شرایطی دارند و شکل و شیب آنها چگونه است.
• میزان فاصله ی بین دندان ها

با این اطلاعات، ارتودنتیست بهترین راهکار را برای صاف کردن دندان ها انتخاب خواهد کرد. اگر فاصله ی بین دندان ها خیلی زیاد باشد، این مشکل با کمک دندانپزشکی زیبایی برطرف خواهد شد که هم تضمین می کند دندان ها به حالت اول بازگشت نخواهند گشت و هم زیبایی ظاهری دندان ها و نحوه ی قرار گیری آنها را به نحو چشمگیری بهبود خواهد بخشید. این درمان تنها برای افراد بزرگسالی مناسب است که قصد ندارند تحت درمان طولانی مدت ارتودنسی قرار بگیرند، اما دوست دارند لبخند زیبایی داشته باشند.

برای جابجایی دندان ها و بستن فاصله ی بین آنها با درمان ارتودنسی دردی احساس نخواهد شد و معمولاً با براکت های ارتودنسی یا اینویزیلاین که شفاف است انجام می شود. این درمان در موارد وخیم و فواصل زیاد بین دندان ها کاملاً مؤثر واقع می شود.

گزینه ی دیگر که افراد بسیاری برای انجام آن تمایل دارند استفاده از ونیرهای پرسلاین است. ونیرها مانند ناخن مصنوعی، یک لایه نازک مواد مخصوص هستند که برای هر فرد به صورت سفارشی ساخته می شوند تا فاصله ی بین دندان ها را در ظاهر ببندند. عرض این روکش ها اندکی از عرض دندان های طبیعی بزرگ تر است و مستقیماً به سطح دندان ها متصل می شوند. این راهکار در مواردی کاربرد دارد که فاصله ی بین دندان ها چندان زیاد نیست.

آخرین و شاید جذاب ترین راهکار، باندینگ دندان يا همان كامپوزيت است. این فرایند نیز برای بستن فواصل اندک کاربرد دارد. مواد باندینگ، که از جنس رزین کامپوزیت همرنگ دندان است به گونه ای طراحی شده است تا با رنگ دندان ها تطبیق داشته باشد و در اطراف دندان ها به گونه ای شکل داده می شود که شکاف بین دندان ها را ببندد.