نمونه درمانى شماره یازدهم

بیمار خانم 28 ساله ای بود که به منظور بهبود زیبای صورت،به هدف انجام جراحی فک مراجعه نموده بود ولی فقط درمان ارتودنسی برای ایشان انجام شد. در معاينه ارتودنسى مشخص شد كه فك بالاى ايشان عقب بوده و سايز دندانهاى ايشان نسبت به فك كوچك مى باشد.به ايشان توصيه شد كه به منظور جلوآوردن فك بالا بهتر است جراحى فك انجام شود.ايشان درمان جراحى فك را نپذيرفتند و درخواست داشتند كه تا حد ممكن مشكل ايشان بدون عمل فك حل شود.براى همين ارتودنسى ثابت بالا و پايين به منظور ايجاد فاصله جهت كاشتن چهار دندان انجام شد.با ارتودنسى ثابت بالا و پايين ايجاد فاصله براى ايمپلنت گذارى پيش رفت و در نهايت با هماهنگى جراح فك و متخصص پروتزهاى دندانى براى ايشان چهار ايمپلنت قرار داده شد.در نواحى كه سايز دندانها كوچك بود نيز توسط متخصص ترميمى و زيبايى بازسازى شكل دندانها انجام شد.

كل درمان ارتودنسى و ايمپلنت گذارى ايشان حدود دو سال و نيم طول كشيد و در انتهاى درمان و پس از بازكردن وسايل ارتودنسى،براى فك بالا نگهدارنده متحرك و براى فك پايين نگهدارنده ثابت(فيكس ريتينر)تحويل شد. نمای لبخند وی پس از درمان ،بهبود مشخصی یافته است. عقب بودن لب بالا، که در نمای نیم رخ راست قبل از درمان مشهود بود،تصحیح شده است. تصحیح نمای لب بالا در طی درمان،در مقایسه نماهای نیم رخ سمت چپ نیز مشهود است. قبل از درمان،  فاصله های زیادی بین دندانها وجود داشت. در فک بالای بیمار، دو دندان اضافه (به صورت ایمپلنت) قرار داده شد. در فک پایین بیمار نیز دو دندان اضافه (به صورت ایمپلنت) قرار داده شد. در نمای سمت راست مشخص است که دندانها در شیب مطلوبی قرار گرفته اند.  نمای سمت چپ نیز وضعیت قرارگیری مطلوب دندانها را نشان می دهد.