نمونه درمانى شماره چهل و سوم

بیمار مورد نظر دختر خانمی بودند که در سن 12 سالگی برای ارتودنسی مراجعه نمودند.شکایت اصلی ایشان کمبود فضا برای رویش دندانهای نیش فک بالا بود.از طرفی دندانهای آسیای بزرگ ایشان دارای ترمیم های وسیعی بودند. برای ایشان ارتودنسی ثابت فک بالا شروع شد و چون در همان ابتدای کار ترمیم دندانهای آسیای بزرگ بیمار مشکل دار به نظر می رسید و سن بیمار نیز پایین بود تصمیم به کشیدن این دندانها گرفته شد (در رادیوگرافی مشخص بود که دندانهای آسیای دوم بیمار در آستانه رویش می باشند و امکان جایگزینی آنها با این دندانهای معیوب وجود دارد).

درمان ارتودنسی ثابت با چسباندن براکت های پایین ادامه یافت و چون فضای این قوس دندانی برای تمام دندانهای موجود کافی نبود،از فک پایین نیز دو دندان آسیای کوچک فک پایین نیز کشیده شد. در ادامه درمان از مکانیک های بخصوصی برای نشاندن دندانهای فک بالا و پایین استفاده شد. در انتهای درمان مشخص است که فضا برای رویش دندانهای نیش فک بالا باز شده است و در همین قوس دندانی،دندانهای سالم آسیای دوم جایگزین دندانهای معیوب آسیای اول شده است. در فک پایین نیز نظم دندانها تصحیح شده است و دندانهای فک بالا و پایین بخوبی روی هم نشسته اند. پس از درآوردن وسایل ارتودنسی،برای فک بالا نگهدارنده(ریتینر)متحرک و برای فک پایین،نگهدارنده ثابت تحویل شد.